Έχω εκφράσει επανειλημμένα την ιδιαίτερη αδυναμία μου στο να παρακολουθώ τις συνεντεύξεις Τύπου του Λουίς Ενρίκε.
Aξίζει να θυμηθούμε τη συγκλονιστική δήλωση του την σεζόν 2023-2024, όταν τον ρώτησαν τι θα κάνει αν αποκλειστεί από την Ντόρτμουντ στο Τσάμπιονς Λιγκ(τελικά αποκλείστηκε):
«Η ζωή θα συνεχιστεί, ο ήλιος λάμπει στο Παρίσι και η ζωή είναι όμορφη. Αν δεν προκριθούμε, θα χειροκροτήσουμε τον αντίπαλο, ακόμα κι αν δεν το αξίζει. Την επόμενη μέρα θα ξυπνήσουμε, ναι με απογοήτευση, αλλά θα προσπαθήσουμε να δουλέψουμε για να φτάσουμε στον τελικό την επόμενη χρονιά. Αυτός είναι ο στόχος, αυτή είναι η ποδοσφαιρική ζωή.»
Ένα χρόνο ακριβώς μετά, ο "Λούτσο", με όλη του την ποδοσφαιρική φινέτσα, οδήγησε την ΠΣΖ σε έναν τελικό και δημιούργησε μια ομάδα που δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία του συλλόγου!
Αυτή η φιλοσοφία ζωής του Λ. Ενρίκε αποτυπώνεται ξεκάθαρα και στον τρόπο που βλέπει το ποδόσφαιρο:
«Αν έχουμε την μπάλα, τότε έχουμε έντεκα επιθετικούς. Αν τη χάσουμε, τότε έχουμε έντεκα αμυντικούς. Αυτή είναι η σωστή νοοτροπία που πρέπει να έχουμε.»
Ο Λ. Ενρίκε με αυτή τη φράση συμπύκνωσε ένα από τα μεγαλύτερα τακτικά προβλήματα της ΠΣΖ τα τελευταία χρόνια, κάτι που προσπάθησαν να διορθώσουν αρκετοί προπονητές χωρίς επιτυχία.
Για παράδειγμα, ο Γκαλτιέ είχε καλές ιδέες όταν η ομάδα είχε την κατοχή, αλλά δεν κατάφερε να χτίσει ένα συμπαγές σύνολο όταν η ΠΣΖ δεν είχε τη μπάλα. Το πρέσινγκ που εφάρμοζε ήταν παθητικό, αφού η τριάδα Νεϊμάρ, Μέσι και Εμπαπέ δεν έτρεχε καθόλου. Έτσι, ο Γκαλτιέ αναγκάστηκε να παίζει με πεντάδα στην άμυνα και να ζητάει από τους τρεις μπροστά να πιέζουν μόνο κλείνοντας διαδρόμους πάσας, με το λεγόμενο "cover shadow".
Πριν από αυτόν, ο Ποκετίνο προσπάθησε να δώσει λύση, αλλά δεν μπορούσε να αφήσει εκτός κάποιον από τους τρεις παίκτες σταρ. Επέλεξε να μην πιέζει ψηλά, αλλά να παίζει με μεσαίο μπλοκ και επίπεδη τετράδα στη μεσαία γραμμή (4-4-2), προσπαθώντας να ελέγξει το χώρο χωρίς έντονη πίεση.
Ο Λ. Ενρίκε, με την αποχώρηση των Νεϊμάρ Μέσι και Εμπαπέ , κατάφερε να λύσει το πρόβλημα σε μεγάλο βαθμό. Η Ισπανική σχολή του "παιχνιδιού θέσεων" (positional play) βασίζεται στην κατοχή και την κυκλοφορία της μπάλας. Έτσι, η ΠΣΖ έχει τη μπάλα για το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα και χρειάζεται να αμυνθεί λιγότερο, κάτι που συνδέεται με τη φιλοσοφία του Λ. Ενρίκε: όλοι επιτίθενται, όλοι αμύνονται.
Αυτή η συλλογική προσέγγιση έχει μεταμορφώσει την ΠΣΖ. Η ομάδα έγινε πιο ισορροπημένη, με ξεκάθαρους ρόλους, έντονο πρέσινγκ, και πλέον δεν βασίζεται σε ατομικές ενέργειες αλλά στη συνολική λειτουργία του συνόλου. Το κέντρο, που παλιά ήταν αδύναμο, τώρα λειτουργεί με ακρίβεια και αυτοπεποίθηση. Η ΠΣΖ έχει αλλάξει κουλτούρα: από ομάδα αστεριών, έγινε ομάδα με ταυτότητα και πειθαρχία, όπου κάθε παίκτης ξέρει τι πρέπει να κάνει σε κάθε φάση του παιχνιδιού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου