ΑΕΚ: Ποιος φταίει για την ξεφτίλα;

 Ωμά και καθαρά, λοιπόν: Για την περσινή και ειδικά την φετινή κατάντια της ΑΕΚ φταίει πάνω απ' όλα ο...

...ίδιος της ο οργανισμός.

Δηλαδή: Η νταμπλούχος ΑΕΚ κατέρρευσε με πάταγο. Από ομάδα-μοντέλο με σύστημα, πάθος και ένταση, μετατράπηκε σε μια άδεια φανέλα που απλά περιφέρεται στα ντέρμπι. Και όσο κι αν πονάει, η ευθύνη έχει ονοματεπώνυμο – και δεν είναι μόνο ένα.

1.   Μελισσανίδης – Ο “Τίγρης” που έγινε manager, τρομάρα του…

Ο Δημήτρης Μελισσανίδης είναι ο αρχιτέκτονας της επιστροφής της ΑΕΚ. Έφτιαξε το γήπεδο, σταθεροποίησε την ομάδα και έφερε τίτλους(μερικούς βέβαια δεν τους περίμενε, κατά δικιά του δήλωση). Αλλά: κράτησε για τον εαυτό του όλα τα κλειδιά. Ο ίδιος ενέκρινε μεταγραφές, ο ίδιος κρατούσε και ίσως κρατά ακόμα τα νήματα της διοίκησης, χωρίς δομές, χωρίς επαγγελματική τεχνοκρατία. Το μοντέλο “ο πρόεδρος αποφασίζει για όλα” είναι ξεπερασμένο και κοστίζει. Η ΑΕΚ έχει γίνει μια εταιρεία που δουλεύει "εσωτερικά", με ναι-σε-όλα ανθρώπους, χωρίς τεχνοκρατική δομή τύπου Ολυμπιακού ή Παναθηναϊκού (που παρ' όλα τα χάλια τους, εξελίσσονται σε αυτό τον τομέα).

Δεν υπήρχε αθλητικός διευθυντής με αρμοδιότητα, δεν υπήρχε πραγματικό scouting, δεν υπήρχε στρατηγική. Υπήρχε μόνο ένα «ό,τι πει ο Αλμέιδα» και ένα «ναι πρόεδρε».

Για δεύτερη φορά έφυγε πιο πλούσιος από ότι ήρθε στην ΑΕΚ. Καλά έκανε θα πείτε. Επιχειρηματίας είναι. Για δεύτερη φορά όμως, φεύγοντας ουσιαστικά παρέδωσε την ΕΠΟ στα χέρια ιδιοκτήτη του Ολυμπιακού, επιτρέποντας του να ξαναστήσει «παράγκα». Για δεύτερη φορά με το που πούλησε, στελέχη της ΑΕΚ πήγαν σχεδόν αμέσως στον μεγάλο «εχθρό», τον Ολυμπιακό. Για δεύτερη φορά πούλησε σε ένα ΑΕΚτζη επιχειρηματία, τον Μάριο Ηλιόπουλο, που είναι άμαθος με το «τόπι». Τυχαίο;

Για δεύτερη φορά ο Δημήτρης Μελισσανίδης

ΠΟΥΛΗΣΕ την ΑΕΚ, με όλες τις έννοιες της λέξης.

---

2.   Ηλιόπουλος – Ο “ραλίστας” που την είδε ποδοσφαιρικά

Ο Μάριος Ηλιόπουλος αγόρασε την ΑΕΚ (αν την πήρε τελικά και δεν είναι facemen του «Τίγρη», όπως ακούγεται στην πιάτσα) ξαφνικά από το πουθενά. Κανείς δεν τον ήξερε. Τώρα τον ξέρει όλη η Ελλάδα και όλος ο κόσμος. Από την φετινή περίοδο αποδείχθηκε, ότι, καταρχήν για αυτό αγόρασε την ΑΕΚ. Για αυτοπροβολή δικιά του και των επιχειρήσεων του. Από μια άποψη καλά έκανε, αλλά οι εικόνες από τα μπουζούκια είναι γραφικές και δεν βοηθάνε ούτε τον ίδιο και κάνουν επικοινωνιακό κακό στην ομάδα και στο κόσμο της.

Δεν μπορεί ακόμα να κριθεί μιας και η φετινή χρονιά είναι μεταβατική για την ομάδα. Η εποχή Μελισσανίδη, ακόμα, είναι παντού παρούσα.

Το μόνο μεγάλο εφετινό λάθος του, είναι ότι δεν ΕΔΙΩΞΕ τον Αλμέιδα αμέσως μετά την ντροπιαστική ήττα από την ΝΟΑ. Δεν έδειξε την πυγμή που χρειάστηκε και την πάτησε τόσο αυτός αλλά ειδικά η ΑΕΚ.

Έδειξε όμως ότι γνωρίζει από σύγχρονες επιχειρήσεις φέρνοντας έναν τεχνικό διευθυντή από τους καλύτερους στην Ευρώπη. Από το Μάιο του 2025 και μετά αυτός έχει πλέον την ευθύνη για ότι καλό ή κακό γίνει. Η περίοδος Μελισσανίδη τελείωσε.

---

3.   Αλμέιδα – Ο προπονητής που δεν άλλαξε τίποτα - Ο άνθρωπος που πήγε να το ξανακάνει, αλλά κόλλησε στο ίδιο έργο

Ο Ματίας Αλμέιδα κέρδισε με την καρδιά και την τακτική του το νταμπλ. Φέτος και πέρυσι, έπαθε… copy-paste. Το ίδιο σύστημα, το ίδιο στυλ, η ίδια ένταση, χωρίς ουσιαστικά φρεσκάρισμα. Ίσα ίσα που ξεχνούσε για μήνες ετοιμοπόλεμους παίχτες. Όταν όλοι τον “διάβασαν”, εκείνος συνέχισε στο ίδιο τέμπο. Οι παίκτες  κουράστηκαν, το rotation δεν λειτούργησε, και στα μεγάλα ματς απλά εξαφανίστηκε.

Ο νταμπλούχος ήρωας, ο "παθιασμένος τρελός", φέτος και πέρυσι κατέρρευσε τακτικά και ψυχολογικά. Έμεινε πιστός σε ένα σύστημα που δεν είχε plan B, έπαιζε με φουλ ένταση όταν οι παίκτες δεν είχαν πνευμόνια, και άρχισε να επαναλαμβάνεται επικίνδυνα.  Τον στηρίξανε, δεν γύρισε η εξέδρα εναντίον του – αλλά αντικειμενικά άργησε να αντιδράσει, και όταν το έκανε, ήταν αργά.

Όσο κι αν τον σέβεσαι για το ήθος και τη φιλοσοφία του, φέτος και πέρυσι ΑΠΕΤΥΧΕ ΠΑΤΑΓΩΔΩΣ. Οι έξι ήττες στα 6 ματς των play off έδειξαν πόσο «έχει χάσει την μπάλα». Δεν έδωσε λύσεις, δεν έκανε ανατροπές, δεν έδειξε ότι μπορεί να "χτίσει ξανά".

---

4.   Παίκτες – Από μάγκες, ντεφορμέ τουρίστες

Παίκτες-φαντάσματα και “βαρίδια” στα αποδυτήρια

·         Ο Πινέδα έκανε μισή σεζόν και εξαφανίστηκε. 3 μήνες μπαλάρα και 6 μήνες διακοπές

·         Ο Γκατσίνοβιτς ήταν τραυματίας – σχεδόν μονίμως.

·         Ο Βίντα, αρχηγός-σύμβολο, πέρσι και ειδικά φέτος... ο πιο αργός στόπερ στα play-off.

• Ο Ρότα, ο Μοχαμαντί, ο Φερνάντες, παίκτες για πάγκο ομάδας Conference League.
• Ένας Μάνταλος παλεύει μόνος του, τα … απάλευτα.

Η ομάδα δεν είχε ούτε σκληράδα, ούτε πάθος, ούτε @ρχίδι@ όταν έπρεπε να “δαγκώσει”. Έγινε προβλέψιμη, εύθραυστη και νερόβραστη.

Η ΑΕΚ δεν έχει προσωπικότητες να τραβήξουν στα δύσκολα. Όλοι περίμεναν να πάρουν φόρα απ’ τον υπέροχο κόσμο της ΑΕΚ. Δεν βγήκε ποτέ κάποιος να "ματώσει" όταν έκαιγε η μπάλα.

---

5.   Το σύνδρομο του loser στα μεγάλα ματς - "νοοτροπία loser" στα μεγάλα ματς

Στα παιχνίδια που κρίνουν τίτλους, η περσινή αλλά ειδικά η φετινή ΑΕΚ απλώς δεν εμφανίστηκε. Έχασε από Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκό, και μάλιστα με τρόπους ντροπιαστικούς. Δεν έχει καμία αίσθηση της “βρώμικης νίκης”, του ποδοσφαιρικού τσαμπουκά. Δεν έχει σκληράδα, δεν έχει στόφα νικητή.

Αυτό πονάει. Η ΑΕΚ του Αλμέιδα πέρυσι και εφέτος δεν έμαθε ποτέ να παίζει τα μεγάλα παιχνίδια για να τα κερδίζει. Τρώει γκολ στο 95’ απ’ τον Ολυμπιακό και κάθεται και το κοιτάει. Δεν έχει προσωπικότητες να φωνάξουν. Δεν έχει plan B, ούτε plan C. Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός, ακόμη και στις κακές τους μέρες, βρίσκουν τρόπο να σε κερδίζουν. Η ΑΕΚ δεν έχει αυτή τη "κακία", αυτή τη “βρώμα” που χρειάζεται για να πάρεις πρωτάθλημα.

Έχει φιλότιμο, αλλά χωρίς νύχια, μένεις δεύτερος.

---

6.   Οι ύποπτες στοιχηματικές ανατροπές

Η ΑΕΚ του Μελισσανίδη πέρυσι αλλά και εφέτος η ΑΕΚ του Ηλιόπουλου, δέχτηκε σχεδόν 15 ανατροπές από 1-0,2-0,3-0, 0-1,0-2 και 0-3 υπέρ της.

Όπως είπε πολύ εύστοχα και ο ΑΕΚτζής σατιρικός καλλιτέχνης Χριστόφορος Ζαραλίκος «εμείς στην ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο παίζουμε μπάλα και στο δεύτερο ΣΤΟΙΧΗΜΑ».

---

7.   Διαιτησία: Η αιώνια πληγή της ΑΕΚ – Και η ανοχή που την σκοτώνει

Η ΑΕΚ δεν χάνει απλώς βαθμούς από τη διαιτησία.

Χάνει ψυχή, χάνει σεβασμό, χάνει υπόσταση.

Γιατί όταν μια ομάδα αδικείται και δεν αντιδρά, γίνεται στόχος, χαλί και καρπαζοεισπράκτορας.

Κάθε χρόνο η ίδια ιστορία:

·         Γκολ της ΑΕΚ ακυρώνονται στο VAR με μικροσκόπιο.

·         Γκολ των αντιπάλων με φάουλ και οφσάιντ μετράνε “κανονικά”.

·         Κάρτες στην ΑΕΚ με το παραμικρό. Στους άλλους; “Παίζεται”.

·         Πέναλτι δεν δίνονται ποτέ στην Ένωση. Αντίθετα, σφυρίζονται κάθε ανάσα υπέρ του Ολυμπιακού, του Παοκ, του Παναθηναϊκού.

Το πρόβλημα;

Δεν είναι μόνο, ότι η ΑΕΚ αδικείται.
Είναι ότι το δέχεται.
Δεν κάνει φασαρία, δεν τα γκρεμίζει, δεν διεκδικεί.

ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ ΠΟΥΤ@Ν@. Την έχει "φάει" ο αθλητικός πολιτισμός τρομάρα της.
Κι έτσι η διαιτησία συνεχίζει να τη σφάζει με το βαμβάκι.

Στην Ελλάδα δεν σου χαρίζουν τίποτα – Αν δεν απειλήσεις το σύστημα, σε πατάνε

Η διαιτησία στην Ελλάδα είναι μαγαζί κλειστό.
Όποιος δεν έχει “άνθρωπο” μέσα, παρακαλάει για ισονομία.

Κι η ΑΕΚ, αντί να φωνάξει, να ουρλιάξει, να διαλύσει τα πάντα,
παίζει τον “κύριο” σε ένα βρώμικο τραπέζι.
Ε, ο κύριος σ’ αυτή τη χώρα τελειώνει τελευταίος. Ή δεν τερματίζει ποτέ.

Η ανοχή είναι συνενοχή – Και ο κόσμος της ΑΕΚ το βλέπει

Κάθε σφαγή μένει χωρίς αντίδραση.
Κάθε χυδαίο λάθος μένει αναπάντητο.
Η ΑΕΚ δείχνει ότι δεν έχει φωνή. Δεν έχει οργή. Δεν έχει ηγεσία.

Και αυτό είναι χειρότερο κι από την ίδια την αδικία.

Γιατί αν δεν παλέψεις, αν δεν τα σπάσεις όλα, αν δεν κάνεις εχθρούς,
θα συνεχίσουν να σε περνάνε για κομπάρσο. 

Έργο Μελισσανίδη όλα αυτό με την ανοχή στην διαιτησία για να μην χαλάσει το "κολλητιλίκι" με τον Ρώσο. Επίσης, η στημένη έντονη κόντρα από την πλευρά του παοκ, έγινε για να θολώσει τα νερά για την συμφωνία για το πρωτάθλημα των Πρεσπών και όχι μόνο, μεταξύ τίγρη και Ιβάν.

Σε όλα αυτά η διαιτησία έπαιξε και παίζει ακόμα τον ύπουλο εναντίον της ΑΕΚ ρόλο της. Πλέον στο παιχνίδι μπήκε ο Μαρινάκης. Άρα αναμένετε να γίνει ακόμα χειρότερη για την ΑΕΚ η διαιτησία.

---

8.   Επικοινωνιακά ανύπαρκτη.

Η ΑΕΚ με αποκλειστική ευθύνη του Μελισσανίδη είναι επικοινωνιακά ο σάκος του μποξ για τους άλλους. Ειδικά για την «φωτοτυπία» του Βορρά (κατά κόσμο ΠΑΟΚ). Η «χάρτινη», η «αεκ2014» κλπ βρίσκονται σε καθημερινότητα σε κανάλια ραδιόφωνα και σαιτ ανταγωνιστών της ΑΕΚ, χωρίς την παραμικρή απάντηση.

Όσο η ΑΕΚ δεν έχει δικό της κανάλι εθνικής εμβέλειας όπως έχουν οι Μαρινάκης(MEGA), Αλαφουζος(SKAI) και Σαββίδης(OPEN) των ΟΣΦΠ, ΠΑΟ και ΠΑΟΚ αντίστοιχα, δεν έχει καμία επικοινωνιακή τύχη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα επικοινωνιακής κατάντιας της ΑΕΚ είναι ότι ο εκδότης του ΔΙΚΕΦΑΛΟΥ εργάζεται σε αθλητικό σαιτ ανταγωνιστή της ΑΕΚ.

Ο Μάριος Ηλιόπουλος αν δεν αποκτήσει κανάλι εθνικής εμβέλειας θα αποτύχει παταγωδώς. Δεν θέλει και πολύ μυαλό…

---

Συμπέρασμα: Φταίνε όλοι – αλλά με σειρά: 

Μελισσανίδης, 

Ηλιόπουλος, 

Διαιτησία, 

Αλμέιδα, 

παίκτες

Ο πρώτος κρατούσε για πάρτυ του το τιμόνι, 

ο δεύτερος κρατάει ανεμικά το τιμόνι, 

η τρίτη εκτελεί εντεταλμένη υπηρεσία εναντίον της ΑΕΚ, 

ο τέταρτος καθοδηγεί την τακτική μόνο με το συναίσθημα, 

οι πέμπτοι είναι αυτοί που δεν μάτωσαν. 

Ο κόσμος της ΑΕΚ έχει κάθε δίκιο να είναι εξοργισμένος. Δεν γίνεται να έχεις το καλύτερο γήπεδο στην Ελλάδα, να έχεις πάρει νταμπλ, και να τελειώνεις δύο συνεχόμενες χρονιές με κάτω το κεφάλι, χαμένος απ’ τους πάντες.

Η ΑΕΚ έπαθε αυτό που παθαίνουν οι ομάδες που πιστεύουν ότι η επιτυχία θα επαναλαμβάνεται από μόνη της

Πέρυσι και εφέτος, όλοι πίστεψαν ότι “πάμε με ό,τι ξέραμε”. Δεν είναι δυνατόν να είναι τόσο άσχετοι στην διοίκηση της ομάδας για να νομίζουν ότι θα πάνε και τρίτη χρονιά έτσι. Το ποδόσφαιρο δεν λειτουργεί έτσι. Όποιος μένει στάσιμος, χάνει. Και η ΑΕΚ έμεινε ακίνητη.

Ο κόσμος έχει κάθε δικαίωμα να απαιτεί αλλαγές – και όχι “έκτακτες συσκέψεις” μετά τις ήττες. Η ομάδα χρειάζεται  restart. Όχι στα λόγια, αλλά στα πρόσωπα.

---

Ο Κόσμος της ΑΕΚ:

Πιστός μέχρι θανάτου, αλλά δεν είναι πρόβατο

Ο κόσμος της ΑΕΚ είναι η ψυχή και η σωτηρία και αυτής της χρονιάς.

Γιατί;

Γιατί στήριξε ως το τέλος, ακόμα κι όταν η ομάδα του έσβηνε μπροστά στα μάτια του. Γέμιζε την Αγιά Σοφιά, τραγουδούσε ακόμα και μετά τις ήττες, δεν αποδοκίμασε, δεν έβρισε, δεν κατέστρεψε. Ό,τι ομάδα θα είχε αυτά τα αποτελέσματα – με τα χαμένα ντέρμπι, τον αποκλεισμό από Ευρώπη, την κατρακύλα στα play-off – θα είχε φάει γιούχα και άδεια καθίσματα.

Αλλά ο ΑΕΚτζής έμεινε. Γιατί αυτή είναι η ΑΕΚ: πόνος, καψούρα και πίστη.

Και όμως, τον θεωρούν δεδομένο. Ο Μελισσανίδης, ο Ηλιόπουλος, ο Αλμέιδα, οι παίκτες. Λες και ο κόσμος θα στηρίζει για πάντα χωρίς να απαιτεί, λες και η υπομονή είναι διαρκείας.

Δεν είναι. Ο κόσμος της ΑΕΚ δεν είναι πρόβατο. Μπορεί να τραγουδά για την “προσφυγιά” και τον “δικέφαλο”, αλλά θέλει αίμα, ιδρώτα και χαρακτήρα μέσα στο γήπεδο.

Αν συνεχίσουν να τον αγνοούν, να τον κοροϊδεύουν με δηλώσεις του τίποτα και με “συσκέψεις κορυφής” που δεν αλλάζουν τίποτα, δεν θα το ανεχτεί άλλο. Γιατί ο ΑΕΚτζής ξέρει τι αξίζει. Και δεν ανέχεται ξευτίλα με σκυμμένο το κεφάλι.

Ο ΑΕΚτζης δεν είναι προεδρικός οπαδός, όπως του Ολυμπιακού. Είναι προσωπολάτρης σε προπονητές και παίχτες, αλλά μέχρι του σημείου που δεν πάει άλλο.

ΑΕΚ είναι ο ΛΑΟΣ της.